صیغه عقد نکاح
جهت انعقاد و صحت عقد نکاح صیغه عقد باید حتماً خوانده شود. در واقع خواندن صیغه بدین جهت است که طرفین عقد ، اراده جدی خود را جهت انعقاد عقد اعلام نمایند. بسیاری از افراد فکر میکنند انجام عقد تنها باید از طریق یک عاقد صورت گیرد و آن هم با بیان اصطلاحات عربی دشوار که فقط خود عاقد میداند چه میگوید! حال آنکه اگر شرایط عقد فراهم باشد جهت انعقاد عقدِ نکاح بیان یک عبارت مختصر از سوی هر طرف با قصد انعقاد عقد کافی برای ایجاد عقد نکاح میباشد حتی فتوای بعضی از فقها بر این اساس است که اگر طرفین توان بیان الفاظ به زبان عربی را نداشته باشند عقد نکاح با الفاظ فارسی نیز منعقد میشود.
با توجه به اینکه عقد نکاح را چه کسی جاری کند کلمات بکار رفته در صیغه اندکی متفاوت میشود

 اگر صیغه توسط زوج و زوجه (زن و مرد) منعقد شود به صورت زیر خواهد بود:

در عقد دائم
زوجه (زن) میگوید: زَوَّجتُکَ نَفسی علی الصداقِ المعلومِ    
      يعني خود را زن تو نمودم به مهر معين شده
 و زوج (مرد) میگوید: قبلتُ التزویجَ لِنَفسی علی الصداقِ المعلومِ

در عقد موقت
در عقد موقت باید زمان و مهریه مشخص شود فلذا پس از تعیین مدت و مهریه عقد به نحو زیر منعقد میگردد:
زوجه (زن) میگوید: مَتَّعتُکَ نفسی فی المدةِ المعلومةِ علی المهر المعلوم
يعني خود را زن تو نمودم به مهر معين شده در مدت معلوم،
و زوج (مرد) میگوید: قَبِلتُ المُتعَة لِنَفسی فِی المُدةِ المَعلومَةِ علی المهر المعلوم

اگر یک طرف وکیل زوج و زوجه شود جهت انعقاد عقد (که امروزه معمولاً سردفتران ازدواج بدین نحو عقد را جاری میکنند) به شکل زیر خوانده میشود:
       در عقد دائم
از طرف زوجه (زن) میگوید: زَوَّجتُ موکلتی لموکلی علی الصداقِ المعلومِ          
 و از طرف زوج (مرد) میگوید: قبلتُ التزویجَ لموکلی علی الصداقِ المعلومِ

در عقد موقت
در عقد موقت باید زمان و مهریه مشخص شود فلذا پس از تعیین مدت و مهریه عقد به نحو زیر منعقد میگردد:
از طرف زوجه میگوید: مَتَّعتُ موکلتی لموکلی فی المدةِ المعلومةِ علی المهر المعلوم
 و از طرف زوج میگوید: قَبِلتُ المُتعَة لموکلی فِی المُدةِ المَعلومَةِ علی المهر المعلوم

اگر مرد از طرف خود عقد را جاری کند و از طرف زن نیز وکیل شود جهت اجرای عقد :

 در عقد دائم
از طرف زوجه (زن) میگوید: زَوَّجتُ موکلتی لنفسی علی الصداقِ المعلومِ          
 و از طرف خود (مرد) میگوید: قبلتُ التزویجَ لنفسی علی الصداقِ المعلومِ
در عقد موقت
در عقد موقت باید زمان و مهریه مشخص شود فلذا پس از تعیین مدت و مهریه عقد به نحو زیر منعقد میگردد:
از طرف زوجه میگوید: مَتَّعتُ موکلتی لنفسی فی المدةِ المعلومةِ علی المهر المعلوم
 و از طرف خود میگوید: قَبِلتُ المُتعَة لنفسی فِی المُدةِ المَعلومَةِ علی المهر المعلوم

اگر زن از طرف خود عقد را جاری کند و از طرف مرد نیز وکیل شود جهت اجرای عقد :
در عقد دائم
از طرف خود (زن) میگوید: زَوَّجتُ نفسی لموکلی علی الصداقِ المعلومِ          
 و از طرف (مرد) میگوید: قبلتُ التزویجَ لموکلی علی الصداقِ المعلومِ
در عقد موقت
از طرف خود (زن) میگوید: مَتَّعتُ نفسی لموکلی فی المدةِ المعلومةِ علی المهر المعلوم
 و از طرف (مرد) میگوید: قَبِلتُ المُتعَة لموکلی فی المدةِ المعلومةِ علی المهر المعلوم

اگر عقد نکاح دو وکیل داشته باشد یعنی یک نفر وکیل زوج شود و یک نفر دیگر وکیل زوجه بدین نحو جاری میگردد:
در عقد دائم
از طرف زوجه (زن) میگوید: زَوَّجتُ موکلتی لموکِلِکَ علی الصداقِ المعلومِ          
 و از طرف زوج (مرد) میگوید: قبلتُ التزویجَ لموکلی علی الصداقِ المعلومِ
در عقد موقت
در عقد موقت باید زمان و مهریه مشخص شود فلذا پس از تعیین مدت و مهریه عقد به نحو زیر منعقد میگردد:
از طرف زوجه میگوید: مَتَّعتُ موکلتی لموکِلِکَ فی المدةِ المعلومةِ علی المهر المعلوم
و از طرف زوج میگوید: قَبِلتُ المُتعَة لموکلی فِی المُدةِ المَعلومَةِ علی المهر المعلوم